دنیای گسترده تئاتر عروسکی

بهروز غریب‌پور زاده 1329؛ مدرس، نویسنده، طراح صحنه و یکی از مهم‌ترین کارگردان‌های تئاتر و تئاتر عروسکی در ایران به شمار می‌رود. او که دانش‌آموخته دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و آکادمی هنرهای دراماتیک رم(SilvioDamico) است، فعالیت تئاتری خود را از اواخر دهه 40 آغاز کرده و تاکنون در بیش از 40 پروژه تئاتری به عنوان نویسنده، کارگردان یا طراح صحنه حضور داشته‌است و آثاری را در ایران، چین، ایتالیا، اتریش، ونزوئلا، جمهوری چک، نروژ و ... به روی صحنه برده‌است. از جمله این آثار نمایشی می‌توان به «جنگ کور» 1369، «میکی و کارآگاه 2» 1372، «بینوایان» 1375، «هفت‌خوان رستم» 1376، «2342روز بد» 1382، «ایکارو» 1384، «کلبه عموتم» 1386 و ... اشاره کرد.
او احیاگر اپرای ایرانی در امتداد سنت تعزیه و بنیان‌گذار «اپرای عروسکی» در ایران است. خوانش و بازیگری در آثار او براساس دستگاه‌های موسیقی و ردیف‌های آوازی ایران خلق و اجرا می‌شود. او درطول این سال‌ها اپراهای عروسکی مطرحی براساس متون کلاسیک و بومی ایران با حضور خواننده‌های سرشناسی چون «همایون شجریان»، «محمد معتمدی»، «علیرضا قربانی» در تماشاخانه فردوسی به روی صحنه برده‌است. او علاوه بر کارگردانی، نویسندگی، طراحی عروسک، صحنه و لباس این آثار را نیز برعهده داشته‌است. آثاری چون: «اپرای عروسکی رستم و سهراب» 1383، «اپرای عروسکی مکبث» 1386، «اپرای عروسکی عاشورا» 1387 ، «اپرای عروسکی مولوی» 1388، «اپرای عروسکی حافظ» 1391، «اپرای عروسکی لیلی و مجنون» 1393، «اپرای عروسکی سعدی» 1394، «اپرای عروسکی خیام» 1396.
غریب‌پور درباره هدف و انگیزه‌اش از روی آوردن به خلق اپرای عروسکی می‌گوید:
«استمرار نمایش اپرا برای تربیت مخاطب و نیروهایی که درگیر با اپرا هستند، همواره از دغدغه‌های من بوده‌است. در زمان آغاز این حرکت، تصور برخی بر این بود که اپرا در ایران دوباره شکل می‌گیرد و از خواننده‌ها و تمام امتیازات صحنه‌ای بهره‌مند می‌شود، اما با توجه به مسائلی که داریم براساس اپرای زنده نمی‌توانستیم مخاطب سازی کنیم. هر اپرا روی صحنه عمر کوتاهی دارد و باید با اپرای دیگر جایگزین شود. برای همین تصمیم گرفتم شیوه عروسکی را انتخاب کنم تا پرورش نیرو و مخاطب‌سازی امکان‌پذیر شود. همچنین اپرای عروسکی این قدرت را دارد که در خدمت اسطوره‌ها و افسانه‌ها قرار گیرد و زبان و بیانی کامل‌تر را در اختیار کارگردان قرار دهد.»
او در کنار آثار نمایشی، نگارش و کارگردانی چند فیلم سینمایی را نیز در کارنامه خود دارد. نگارش فیلمنامه فیلم سینمایی «دونده» 1363 با کارگردانی «امیر نادری» از جمله این آثار است.
غریب‌پور همواره بعنوان یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین مدیران هنری در سال‌های پس از انقلاب شناخته می‌شود . او طراح و سازنده نخستین تماشاخانه تخصصی اپرای عروسکی در ایران به نام «تالار فردوسی» ‌است و همچنین موسس و اولین مدیر فرهنگسرای بهمن و خانه هنرمندان ایران است.
عضویت رسمی و انتخابی هیئت مدیره اتحادیه بین‌الملی نمایشگران عروسکی دنیا(یونیما)، از سال 2000 تا 2008 از دیگر فعالیتهای غریب‌پور در حوزه مدیریت هنری ‌است.